ZORIONAK XABI!

                ZORIONAK, XABI            

                Nire lagun Felixek goizeko 07:34an esnatu ninduen joan den igandean.

                "Zorionak, Xabi" egin zidan oihu. Nire ondoan egon izan balitz, zintzurra alderik alde moztuko niokeen laban herdoildu batez, baina zoritxarrez ez zegoen.

                - Hiri normala iruditzen al zaik ordu hauetan deitzea? -izan zen nire lehenengo galdera.

                Ea mozkortuta ote zegoen izan zen bigarrena.

                Nire lagun Felixek, gauzak beti alderantziz egin ohi duenez, bigarrenari erantzun zion lehenik eta, zotinka, apur bat edanda zegoela aitortu zidan. Lehenengoaz , ordea, paso egin zuen. Nire makarrei eta haserreari jaramonik egin gabe, "zorionak"-ka jarraitu zuen hainbat minutuz.  

                Halako batean isildu zen.

                - Hi, Felix... nire urtebetetzea bihar izango duk, ez gaur...

                - Bazekiat, motel! -erantzun zidan-. Nik BERRIAko elkarrizketa dela eta deitzen diat. Irakurri duk Urkulluk esandakoa? "Espainiako gobernua gaizki ari da pentsatzen badu arazo bakarra Katalunia duela". Bejondeiala, Xabi, bejondeiala! Lortu duzue! Urkulluk berak ere hori esaten badu, hori nazioarteko agendan zaudetelako duk, motel!

                - Zertaz ari haiz, Felix? 

                - Zertaz izango da ba? Lizarrustihistan-go independentziaz ari nauk! Raxoik arazo bat zaukak Katalunian eta beste bat Lizarrustihistanen, argi zagok...

                - Egon, Felix, egon... Ez diat elkarrizketa irakurri baina... esango nikek Urkullu Euskal Autonomia Erkidegoaz ari dela...

                Felix isildu egin zen orduan, bat-batean, zaplazteko batek alkoholaren euforia lapurtu izan balio bezala.

                Ez zuen luze iraun, ordea.

                - Kar...

                Kar-kar-kar-kar...

                Kar-kar-kar-kar-kar-kar... 

                Kar-kar-kar-kar-kar-kar-kar-kar-kar-kar...

                Artean barrez lehertu beharrean jarraitzen zuen deia moztea erabaki nuenean...