Agur

Aupa Julen: Lehengunean gurekin egon zinen institutuan eta eskerrak eman nahi dizkizugu.Zergatik? "Ez zen txapa bat izan, natural natural egon zinen" "Zuri gertatutako istoriotxoak ere kontatu zenituen eta gustora entzun genituen" " Connemara-ren gaia engaiñua dela esan zenigun, eta guk aurretiaz gelan horri buruz eztabaidatu genuen" -"Mundiala izan zen horrelako idazlea gurekin egotea eta pertsona "normala" dela ikustea. -" Egunerokotasunetik hartzen dituzu istorioak...baina zuk berezi bihurtzen dituzu!"

Aupa Gabriel Arestiko jendeari!

Ni ere oso gustura egon nintzen zuen artean, beste edonoiz ere joateko prest. Pena izan zen ordenagailuarena, baina, arazoak arazo, hitzaldiarekiko zenuten interesa igarri nuen, eta hori benetan eskertzekoa da. Hurrengoan gehiago, gela txikiago batean (epeltasun kontuak, badakizue).

Hizketan segitu nahi izanez gero, eskumako barran duzue nire helbide elektronikoa. Laster arte!

Azkenik, eskerrik asko erantzuna utzi edo mezu pribatuak bidali dizkidazuen guztioi, besarkada handi bat.

Zaplasteko bat emango nizuke, blog-a beste proiektu "serioagoren" batengatik aldatzen duzula susmatuko ez banu.

Lehenengoetako bat, propulsore txiki bat.

Gozada bat.

gu sortu ginen enbor beretik...

Agur eta ondo ibili Julen.

Urre gorriz iltzatuta geratu dira zaletu guztion gogoan blog honetako arekak.“Cima Coppi”. Betiko.

Ringraziare.

maite

Idazten dizudan mezua 33.a duzu. 33 zenbakiak zentzu asko ditu, baina ez ditut aipatuko, hasiko zarete eta pentsatzen kristautu egin naizela (eta egia esateko, sotanak ez ditut neorrealismoko filmetan ere ikusi nahi). Hauxe proposamena: 100era iristerakoan, atzera mezu berri bat idatzi: "Errore informatiko baten erruz blog hau amaitzera zihoala argitaratu da. Mezua, ordea, faltsua da: ez dut bloga uzteko inolako asmorik". Nire ezagun batek funeraria ireki zuen herrian. Ez zeukan publzitatea egiteko diru gehiegi, eta hauxe egin zuen: egunkarian bere eskela argitaratu. Hurrengo egunean herrian bolo-bolo zebilen bere heriotza, baina, noski, ez zen egia. Merke atera zitzaion publizitatea. Ona, ez? Bueno, txantxak aparte: Bilintxen apaletan laister ikusiko zaitugulakoan... L.

Bilbo zirrikituren batean ikusiko dogu alkar, edota izan leike geure Galdakoko tabernaren batean bidaia luzeak edota abesti laburrak gogoan eukitea.

Dana dala... gero arte, Julen!

Biba zu!

Zure berri berrien zain; Eskerrik asko hainbatean pentsarazi nauzulako, produktiboa egin zait zure idazkietan murgiltzea, oso, adiorik ez , punturik ez , pentsatzeko aldi bat

,

Agur, Julen. Txinrridularitzako kontuak botako ditut faltan. René Marigil, Salvador Botella, Felipe Alberdi, Fausto Iza, Benigno Aspuru, Kosme Barrutia, eta nola ez, Gino eta Fausto.

Mila esker.

bloga itxita be beste modu batzuetan eukiko dogu zure barri, seguru. Ia nobela eder baten bitartez dan, laster! ;-)

Eskerrik asko, eskuzabal, eman diguzunarengatik.

Eskerrik asko zure idatziengatik. Jende ugari animatu zen bere bloga irekitzera zure bloga irakurriz. Janirek dioen bezala "idatzitakoa hemen dago".

Adiorik ez!

Ezer ez da betirako, dena da iragankorra.

Julen Gabiriaren bloga. OSTIELA! aldizkaria. Umezurtz gaude, gurasoak jan zituen kanibalak bezala.

"Lagun batek esan deusta lagun batek esan deutsola Julen Gabiriak agur esaten deutsola blogosferari... pena handia askorentzat, neuretzat, behintzat, bai..."

Sorpresa bat jasoko nebala esan deustazu eta egia da, bai... ez neban espero... Eskerrik asko idatzi dozun guztiagaitik, gustura irakurri dogu ta!

Eta... agur, ez! gero arte Julen! Idatzitakoa hamen dago... idatzitakoak ez dau ihes egingo...

Ba bueno... zer esango dizugu, ba, besteok: holakoetan esaten dena, eskerrik asko eta, nola ez, bueltatu zaitez inoiz! Ala majo, ondo ibili!

Nonbaiten alkar ikusiko dogu.

Dabilen harriak goroldiorik ez!

Eman diguzun albiste txar hau, hobeago baten aitzakia izango delakoan, AGUR BLOG AGUR! Ea patxada gehiago behar duen horrek blogak beste gozarazten digun! Ez zaitugu gehiagotan Bilboko Cicerone izango?

Zinez sentitzen dot, Julen. Hau da galdera geurea. Baina neuk zortea deukot Irakurlearen Tartean ikusiko zaitudala lantzean-lantzean. Eta inoiz Tenpluan eta Bertan Bilbon.

Eskerrik asko Botxoari buruz idatzitako artikulu ederrengaitik. Au revoir eta hurrengorarte... Anariren kontzertuan eguenean?

Julen, zure erabakia "errekontsideratu" nahi baduzu, hona hemen helbide egokia. http://www.elpais.es/articulo/elpportec/20060328elpepunet_3/Tes/internet/Tener/blog/imprescindible/ser/cool Laster arte!

Kaka, ezin zapore txarra ahotik kendu:

Behin idatzi nuen eremu lauetan zuri buruz eta polemika antzu batean sartzeko izan zen. Gaizki esanak barkatu, eta zorionak arte egin duzun lanarengatik, dudarik gabe erreferentziala izan da.

"Blogak bete du bere funtzioa": hau da, su-etena ekartzea. Eta orain, agur.

Serio-demonio: seguru bueltatuko zarela.

Eta ez bazara bueltatzen, plazer bat izan da.

Ondo segi, Julen.

plazerra izan da, txo.

pantallan ez, baina, ikusiko dizkizut betaurrekoak Bilboko kaleren batean edo tintaz betetako orri bildumetan.

aio aio!

eskerrikasko zuri ere, eta bidaia on izan!

"Blogak bete du bere funtzioa eta orain beste fase batean sartu nahi dut, ez hain fase publikoan, ezkutuan lan egiteko gogoa baitaukat"... Agurraren arrazoiek Elkarri-k emandakoen berdinak dirudite, ea zure bloga ere izenean letratxoren bat aldatuta berpizten den! Eta hala ez bada, eskerrik asko denagatik, plazerra gurea izan da.

See you later, alligator.

Bueltararte!

Buruan beste zeozer idazteko gogoa duzulako, blogak eskatzen duena baino patxaratsuagoko zerbait, seguru asko. Emaitza irakurtzeko gai izan gaitezela. Segi ondo, orratzak besazpian jarri, hitz-mataza luzatu eta harilkatu lan berria. Blogaren gainetik ere itsasoa ikusten ei da.

Ba zer nahi duzu esatea! Hasteko, eskerrak eman behar dizkizudala zure eskuzabaltasunagatik. Gozada bat izan da zure hitzak hain erraz irakurtzeko aukera izatea.

Eta, gero, ba... pena ematen didala hemendik aurrera pertsiana itxita topatzea.

Baina bukatzeko... bilatuko zaitudala. Espero dut zurekin eta zure hitzekin berriro topo egitea, noizbait, nonbait.

Beraz, hurren arte,

Ondo izan, Julen, eta aldi berria oparoa izan dezazula. Eta mila esker hemen utzi dizkiguzun perlengatik. Besarkada bat.

Agur, baina ez adiorik!

Pantailan ez bada, paperean irakurriko ahal zaitugu!

Dena dela, honek ihes orokorra ematen du: aurrekoan Patxitrapero, orain zu...

Galdakotik ikusiko gera

kaixo julen: Ibon naiz Gabriel Arestiko ikaslea naiz. eskerrak eman nahi nizkizun etortzeagatik eta blogaren ideia emoteagatik. horain nire poemak erakutzi ahal dizkiot jendeari. Gustokoa dut idaztea zuk bezalaze. guztatuko litzaidake nire blogan sartuko bazina eta iritzia botako bazenu. eskerrik asko, denagatik mutil. nire bloga www.escritos.blog.com da.

1. atal egin dituzuz yadanik? ez ditut zenbatu baina ez dot uste...

Ondo ibili Julen. La Laaaaaaa

Baiña zer da hau??? Blogista konpultsibuak zarie, epoka analogikuan ajiekin interneteko aruan... "Agur betirako" horrek ez dauka zentzurik blog konzeptuan: lehelengo Gari izan zan, oin zeu; eta bide batez enteratu naiz Patxitraperok be laga dabela??? (bai, ze izan be haren artikulo luze eta ugarixak, askotan, ez nittuan irakortzen eta halako baten eskapatu egingo jatan barrixa).

Badakizue zer pentsatzen doten? Zuen burua idaztera derrigortuta ikusi dozuela, eta itto: baiña gauza bat esango detzuet, artaburu halakuok: soluziñua ez dala iges egittia, agur melodramatikuak eginda; zeozer idazteko gogua daukazuenian idazten ikastia baiño.

Zuen agurrekin damutuko al zarie.

Adeitasunez, plastateko batzu.

Ezkutuan? Treguaz enteraoko ziñan ba?

Bapo? Bapo. Jarrituko dugu pista, hala ere. Hurrengo blogs&beers-era arte.

Eskerrik asko, Julen.

Iban

Eskerrik asko blogean eskaini diguzun guztiagatik. Ziur naiz blogaren bidez ez bada, helduko zaizkigula beste moduren batera zure pentsamendu eder horiek. Muxu handi bat

Aupa zu!

Apirilaren 1 aurreratzen, seguru. Ipuin eta istorio asmatzaile hauek ... :-)

Banan-banan bazoazte nere blogari gustokoenak, aurrena Trapero, eta bere bidetik Zeu. Eskerrak atzean utzitako bide hau lorez josita laga dozuen, hainbat jendek eskuartean izan dituen lore ederrak.

Oin zeuek eraikitxako bodean zehar bidezidorrak sortuko doguz bestiok.

OSo ondo, Julen.

Sarri arte.

Adiorik ez, Julen. Gero arte! Eta besarkada handi bat.

Hau da hau ustekabea, Julen. Maisua erretiratu egingo dela! Izango duzu beste beharlekuren bat esku artean, seguru. Blogean zeure posta irakurri, bai, baina ez nuen horrelakorik espero.

Non aurkitu behar zaitugu orain? Barkatuta zaude, gizona, gehien-gehienak ondo ere ondo esan dituzu-eta.

Hau da hau ustekabea, Julen. Maisua erretiratu egingo dela! Izango duzu beste beharlekuren bat esku artean, seguru. Blogean zeure posta irakurri, bai, baina ez nuen horrelakorik espero.

Non aurkitu behar zaitugu orain? Barkatuta zaude, gizona, gehien-gehienak ondo ere ondo esan dituzu-eta.

http://www.youtube.com/peachyjoke

hor aurkitukozue gure azken bideoklipa. eskerrikasko!

1. gradu(myspace.com/38gradu)