Garbiñe

Aldarrikatzea ondo dago, bultza egitea ere bai, baina nago ez ote den gehiegikeria patetiko samarra errealitateari bizkar ematea, Parisko partida amaitu bezain laster, ETBren berriemaileak egin zion elkarrizketa laburra lekuko.

Hasteko, “zorionak” esan eta Garbiñek adierazi: “Gracias”. Amaitzeko, berriz, “ahora… Toca vuelta al País Vasco?” galdetu eta Garbiñek, isilik, irribarre gozoaz erantzun: "Ahora... Toca vuelta al sofá!" Izan ere, zer erantzun, mikrofono aurrean, kazetariak ez baldin badaki Garbiñe Genevan (Suitza) bizi dena?

Sei urte baino ez zituela Bartzelonako tenis-eskolara eraman zuten neskato venezuelarrak zail izan lezake eibartartasun nabarmenik, ahaleginik handienak egingo balitu ere.

Euskal izakera zertan datzan badaki, ordea. Baina ez euskal senaren jabe delako, ez delako baizik. Hau da, ez barrutik ikusten gaituelako, kanpotik sumatzen gaituelako baino. “Ocho apellidos vascos” filma ikusi ostean zera esan omen zion aitari: “!Te han clavado, papá!”

Garbiñe, aurreko larunbatean, Parisen, garaikurra jaso berri